Blog van een leerling

Deze week sta ik een keer mijn plaats af aan één van mijn leerlingen uit drie havo. Zij schreef, n.a.v. een opdracht in mijn les, onderstaande tekst!
Bert Jansen

Nou, dáár word ik pas depressief van!

In de avondshow van Arjen Lubach afgelopen woensdag 25 januari jl heb je een item kunnen zien waarin hij pleit voor het verbieden van mobiele telefoons op school. Dus in en buiten de klas. Hij benoemt onder andere dat leerlingen door mobiele telefoons op school snel afgeleid zijn, minder empathisch zijn, dat de ongelijkheid toeneemt, het in Frankrijk en Australië al verboden is en het voor ‘domme’ kinderen zorgt. Dus zouden mobiele telefoons verboden moeten worden op school. Nou, dat lijkt mij nou eens een heel slecht idee. Hoewel sommige argumenten best deels waar kunnen zijn, zijn er vooral veel redenen om dat niet te doen. Maar daar wordt dan natuurlijk niet naar gekeken, dus tijd om dat toch ook even duidelijk te maken!

Laten we beginnen bij het snel afgeleid zijn door de telefoon. Dat is misschien voor de ouderen zo, maar wij zetten alle geluid en trilfuncties uit. Dat doen wij omdat je anders de les uitgestuurd wordt en daar heeft niemand zin in. Dus de telefoon leidt niet af, de signalen die hij afgeeft kunnen afleiden, maar die staan dus in de les uit. Juist omdat wij al veel met onze telefoon omgaan hebben wij al geleerd ook met die signalen om te gaan.

Dan als tweede argument, het minder empathisch zijn. Tuurlijk weten we dat het makkelijker is om op afstand gemeen te doen, via de mobiele telefoon. Maar tegelijkertijd kun je dus ook met anderen op afstand meeleven, een aardig bericht naar iemand doen die je anders niet zou zien en die wel even steun nodig heeft.

Als derde argument zou het de ongelijkheid doen toenemen. Want zwakkere leerlingen zouden beter presteren zonder telefoon en dus zou met de telefoon de ongelijkheid toenemen. Dat is toch geen argument om dan voor iedereen de telefoon te verbieden? Lekker zou dat zijn, als we altijd maar regels voor iedereen zouden maken, terwijl het maar voor een klein gedeelte zo werkt.

Over het laatste argument  dat ik behandel kan ik kort zijn. Het is al verboden in Frankrijk en in Australië. Nou, dat klinkt mij een beetje in de oren als:  ‘als er iemand in de sloot springt doe jij het dan ook’. Om te zeggen dat iemand anders het doet als argument om het te doen is niet zo sterk. Als we thuis zeggen dat iederéén al alcohol mag drinken of om 2.00 uur ‘s nachts thuis zijn dan is dat ook geen argument dus waarom dan nu wel?

Naast alle ellendige dingen die we kunnen bedenken over mobiele telefoons moeten we ook echt eens leren stil te staan bij alle goede dingen ervan. Ik heb veel meer contact met mijn familie verder weg bijvoorbeeld. Mijn opa kan ik filmpjes sturen met wat ik doe en we hebben veel meer contact daardoor. Hij zou anders meer eenzaam zijn. Ook kan ik hem, en anderen, opbeuren met grappige filmpjes. We zouden minder bewegen door onze telefoon maar alle tiktok-dansjes bij elkaar die we op de telefoon opnemen zorgen wel voor een flinke workout. We zien veel meer van de rest van de wereld, want dat komt op onze telefoon binnen. Het maakt ons veel meer wereldburgers. Laten we afspreken dat het proberen weg te halen van de slechte dingen samen moet gaan met het erkennen van de dingen die juist goed zijn van de mobiele telefoons. Je gooit het kind toch ook niet met het badwater weg.

Je zou depressief kunnen worden van mobiele telefoons, nou van het wéghalen daarvan word ík nou juist depressief!

Merel Keurntjes
3h2